http://www.youtube.com/watch?v=HXUD8kkMLFc&feature=related
Dit fragment speelt zich af op de boekvoorstelling van Tom Lanoye met sprakeloos. Hij leest stukjes van zijn boek voor. In het eerste deeltje bespreekt hij de reactie van zijn moeder wanneer ze ontdekt dat hij homo is. Tom Lanoye had besloten dit mee te delen op een barbecue zodat ze niet kon overdrijven in haar reactie. Dat deed ze ook niet. Ze stond op en ging naar buiten. Maar een paar dagen later belde ze hem op. Toen kwam de zo gevreesde reactie naar boven. Ze had liever een mongooltje gehad dan hem. Hij had deze reactie zo willen vermijden. Maar dat is hem dan toch niet echt gelukt.
‘Misschien kan liefde maar 1 ding echt, uit liefde doden’. Zo maakt hij eigenlijk duidelijk dat hij zijn moeder na een lijdensweg van 2 jaar toch heeft laten gaan. Hij heeft haar laten gaan uit liefde. Zijn liefde voor zijn moeder was te groot om haar nog verder te laten afzien. En dan hebben ze uiteindelijk de beslissing genomen.
Als ik terug denk aan dit boek dan denk ik terug aan deze fragmenten. Hoe hij dit vertelde greep je echt aan. Ik had het gevoel dat zijn verdriet voor een stuk in zijn boek zat. Als je dit las dan voelde je de pijn die hij gehad moest hebben en waarschijnlijk nog altijd heeft. Hij beschrijft elke gebeurtenis zo goed dat ik me perfect kon inleven. Ik las het verhaal en zag de gebeurtenissen door zijn ogen. De pijn dat hij haar toch moest laten gaan maar ergens ook de opluchting dat ze niet meer moest lijden. Je voelde ook echt de liefde die hij voor zijn moeder had. Hij schreef met zo veel respect en zoveel warmte over haar. Je werd echt in het boek gezogen. Je leefde van de eerste seconde tot de laatste mee met hem en zijn pijn. Maar ik vond ook dat niet alles pijn en verdriet was. Hij vertelde ook over de mooie momenten die ze had beleefd. Met welke liefde ze elke keer weer naar het toneel ging en vloekte wanneer ze de rol niet kreeg die volgens haar het best bij haar paste. Hoe ze weer elke keer de mensen verzorgde die botsten voor de deur. Maar ook welk plezier ze had om toch maar mensen te plagen. En hoe boos ze kon zijn als haar man te veel dronk en hoe ze dan zeer koppig volhield. Hij vertelde ook hoe ze kon overdrijven als een van de kinderen weer te laat thuis kwam. Als ze dan een hartinfarct lag te faken. Maar hij beschreef ook de liefde die ze had voor haar gezin, haar huis en de beenhouwerij. Ik vind het boek echt enorm goed geschreven. Ik heb het echt met plezier op vakantie in het zonnetje gelezen!
